Mijn achtergrond ligt in de reisbranche, een vak waar emoties een belangrijke rol spelen. Waar herinneringen gemaakt worden, waar je creatief en vindingrijk moet zijn en waar verwachtingen uitkomen. Een uitvaart zie ik als een laatste reis, waarin alle bijzondere momenten samenkomen. Voor nabestaanden is het een eerste stap om los te laten en verder te kunnen. In tegenstelling tot een gewone reis, kan een afscheid maar één keer en dat moet goed zijn. Dat ik dit werk als uitvaarbegeleider mag doen, voelt als een eer en ik ben er heel dankbaar voor. 

Afscheid nemen en verlies vormen een rode draad in mijn leven. Al erg jong kwam ik erachter dat het leven soms aan een zijden draadje hangt. Ik verloor beide ouders, wat mij al vroeg leerde dat het leven kwetsbaar is. Deze ervaringen hebben mijn kijk op afscheid en rouw gevormd. Ik leerde dat rouw kan worden omgebogen tot kracht en dat de dood, hoe verdrietig ook, iets bijzonders kan hebben – mits er ruimte is om het op een goede manier te beleven.  

Mijn werk op een natuurbegraafplaats heeft dit inzicht verdiept. De verbinding met de natuur kan het verdriet verzachten en het afscheid lichter maken. Hoe het laatste afscheid eruitziet, helpt bij het onvermijdelijke rouwproces om het verlies voor de nabestaanden later een plek te kunnen geven.

Met empathie en zorg begeleid ik nabestaanden bij het creëren van een afscheid dat troost biedt. Soms onzichtbaar maar ook onmisbaar, sta ik klaar om hen door deze moeilijke periode te helpen. Het geeft me voldoening om deze laatste grote reis te mogen verzorgen.