Theo van der Ros

Nu pas krijgen wij, leden van de BMW-Monoclub via het ledenblad door dat Theo niet meer onder ons is. En dat raakt mij. Theo is lange tijd voorzitter geweest van onze club. Hij had overzicht en overwicht en zorgde voor een stabiele koers. Hoeveel ritten hebben we niet met hem gereden! Eén enkele keer haakte hij af omdat hij het zandpad dat ik had uitgekozen te bar vond. Gelukkig raakten wij elkaar niet kwijt. Nu wel. En dat zal voor jullie als gezin, familie- en vriendenkring een groot gemis zijn. Mijn deelname aan jullie verlies en de koestering van vele mooie en en dankbaar stemmende herinneringen toegewenst. Gert F. Dekker Bennekom

Van harte gecondoleerd, ik denk met warmte terug aan de belangstelling die theo altijd heeft gehad voor het orgelspel in de kerk ; sterkte

Dag Helen en kinderen, en kleinkinderen. Gecondoleerd met het verlies van Theo. Via Marge hoorden we ervan. We hebben Theo nog gezien bij het geboortefeest van James. Jullie waren een grote steun voor het gezin van Marge. Wij hebben zelf met 2 jonge kindjes vakantie gevierd in jullie fijne huis. En wandelen met de hond natuurlijk. Theo had een uitgebreide gebruiksaanwijzing voor het huis achter gelaten. Grondig als altijd. De afbeelding van het vliegtuig kwam me heel bekend voor..deze hing boven het bed en is op een nacht zomaar gecrachsed . Gelukkig had het genn voorspellende gaven. En dat kleine meisje dat ook in jullie huis was is later nog au pair geworden in Frankrijk op voorspraak van jullie dochter. We voelen ons nog altijd, ook via Marge en Pieter Geert verbonden met jullie. We wensen jullie heel veel rust en mooie herinneringen aan Theo. Gerjan en Diny van Dijken-Ebbers

Familie van der Ros, Op de eerste plaats wil ik jullie gaarne condoleren met het overlijden van Theo. Ik hoop van harte dat jullie aan Theo, nu hij niet meer onder ons is, goede en warme herinneringen bewaren. Herinneringen die het verdriet van zijn overlijden niet wegnemen, maar wel een glimlach op ons gezicht toveren als we aan hem denken. Dat doet het zeker bij mij. Ik heb Theo leren kennen via Sonbel, de beleggingsstudieclub. We hebben samen geruime tijd in dezelfde groep gezeten. Het was dan altijd een genoegen om met Theo te discussiëren over niet alleen financiële zaken, maar vooral over "de toestand in de wereld". Daarbij kwam nog dat wij beiden een Philips-achtergrond hadden en een passie voor de technische kant van de wetenschap. Theo kon gepassioneerd vertellen over heel veel zaken waar hij verstand van had, maar vooral over zijn hobby's. Ik denk daar met veel plezier en goede herinneringen aan terug. Helaas kon Theo op gegeven ogenblik de bijeenkomsten van Sonbel vanwege zijn ziekte niet meer bijwonen, maar hij bleef lid. Wij stuurden hem dan ook alle e-mails toe, want hij wilde de ontwikkelingen bij Sonbel blijven volgen. Voor mij typeert dit Theo. Ik zou nog veel meer fijne herinneringen kunnen opschrijven. Bij voorbeeld hoe hij voordrachten hield voor Sonbel, koffie zette tijdens een groepsbijeenkomst bij hem thuis, en last but not least dat hij mij een lichtje in de duisternis bracht na mijn zware longoperatie in 2014. Leon Elshof

hoi helen en familie, ik was al een beetje voorbereid dat dit zou gaan gebeuren maar toch komt het als een schok dat Theo er niet meer is. ik ken Theo als een vriendelijke man die altijd goede zin had, ondanks zijn beperkingen van de laatste jaren. dit is een hele mooie eigenschap die ik zeer waardeer en meeneem in mijn eigen leven. ik wil jullie allemaal veel sterkte toewensen de komende tijd om dit verlies een plek te geven en de mooie herinneringen te blijven koesteren. mvg John Cornelissen

Beste Helen. En dan schrik je toch nog als je hoort en leest dat Theo gestorven is. Als belangrijkste allereerst mijn hartelijke condoleantie die ik je alleen moet over brengen om dat Lenie er ook niet meer is. Als gemeenschappelijk waren we gezamenlijk kerkleden van de PKN. Mijn eerste herinnering is van 1973 waar hij zich aan mij voorstelde als lid ven de commissie van beheer van de GK. Van tijd tot tijd spraken we elkaar, ook toen hij lid van het bestuur van de federatie van Philips gepensioneerden was. Een aangename gesprekspartner. Met jou aan zijn zijde, voor mij en Lenie, een bijzonder stel. Ook met belangstelling naar ons. Ik wens je voor jou en je kinderen sterkte toe in deze periode en voor daarna veel goede herinneringen. Groet. Jan de Witte

Beste Helen, gecondoleerd met het verlies van Theo. Ik ken hem niet zo goed maar herinner me hem uit de verhalen in onze hockeytijd. Hans kent Theo nog van Sonbel, alhoewel hij daar ook al lang niet meer naar toe kon. Nogmaals sterkte en hopelijk blijven de mooie herinneringen bewaard. Groet Karin van der Maat-Spoormans

Lieve Helen en familie, Gecondoleerd met het verlies van Theo. Een bijzondere man. Wij hadden het voorrecht om een aantal jaren jullie buren te zijn en bewaren daar mooie herinneringen aan zoals hoe Theo me altijd voor was bij het snoeien van de laurier ;) Veel liefs en sterkte namens ons allemaal. Er brandt een kaarsje voor hem. Michiel en Ronia Benjamo, Zaro, Nona

Gecondoleerd met het verdrietige verlies van Theo.Ik heb Theo niet gekend ,maar tijdens een rondje golfen heb jij mij over zijn ziekte verteld. Door de intense verzorging van jou zal hij een extra grote leemte achter laten. Ik wens jou en je kinderen heel veel sterkte de komende tijd.Het zal moeilijk zijn en intens verdrietig. Lieve groet. Greet Hietbrink

Beste Helen en kinderen, Hierbij willen we jullie condoleren met het overlijden van Theo. Theo heeft in het verleden met onze zoon Fokko vanaf Welschap gevlogen. En dat vond hij, en ook wij, prachtig! Samen hebben we gelijktijdig in het bestuur van de Probus gezeten. Ik herinner me daar verschillende bijdragen van hem, waarbij het electronisch patientendossier en de privacyregels belangrijk waren. Hij had ook meerder keren uitgesproken meningen over (Philips)pensioenzaken, waar ik als niet-Philipsman niet zo veel verstand van had. En ja, ook heeft hij mij in het verleden geholpen met computeraangelegenheden. Fijn om me dat te herinneren. Heel veel sterkte, ook van Diny, voor de komende tijd.

Lieve Helen en kinderen. Gecondoleerd met het overlijden van Theo, zo kort na zijn vijfentachtigste verjaardag. Wij kenden elkaar oppervlakkig; Marijcke kende jullie beter. Ooit sprak Theo mij aan op de oprit toen we nog op de Boslaan woonden. Hij vroeg me hoe ik het grint van de oprit vrij van onkruid hield. Toen bleek dat er geen sprake was van een wondermiddel maar dat regelmatig wieden het geheim was, leek hij een beetje teleurgesteld. Later vroeg ik hem wat hij met zijn oprit had gedaan. “Ander grint”, was het antwoord. Veel sterkte in deze dagen en vooral in de tijd hierna wanneer het (nog) niet wil lukken om het normale leven te hervatten en anderen vinden dat het daarvoor tijd wordt. Liefs van Joost Kortmann, zeker ook namens Marijcke z.g.

Lieve Helen en kinderen, gecondoleerd met het verlies van Theo. In de afgelopen 9 jaren dat we buren zijn heb ik Theo steeds beter leren kennen. Als eerste toen ik onze bouwplannen vooraf met hem deelde. Hij heeft toen goed meegedacht, zijn technisch inzicht en intelligentie vielen me meteen op. Al snel kreeg ik zijn vertrouwen en hebben we een mooie band opgebouwd. Zijn verhalen over zijn tijd als manager bij Philips staan me nog goed bij. We delen de passie voor muziek en hoe techniek kwalitatief geluid mogelijk maakt. Hij liet mij zijn zelfgemaakte buitenversterker en speakers horen en dat klonk beter dan mijn installatie. Het verschil was dat mijn systeem zeg 30 jaar later was bedacht en me helaas meer geld heeft gekost. Dat maakt zijn prestatie des te indrukwekkender en daar heb ik hem direct alle lof voor gegeven. We spraken over jazz en die muziek gebruikten we voor het vergelijk. Toen ik hem elektronische muziek liet luisteren was hij daar minder over te spreken en dat liet hij me weten. We waren het wel snel eens dat zijn systeem toch echt beter is dan die van mij. Theo wist me in elk gesprek met een scherp observatie of vraag aan het denken te zetten en me soms anders doen denken over hetzelfde onderwerp. Ik heb genoten van de scherpte van geest. De boom achter in jullie tuin wordt waarschijnlijk en hopelijk nog ooit zo groot dat we deze gaan zien en zo is het voor mij een aandenken van Theo en zijn grote hart. Theo had een scherpe geest en een warm hart. Stiekem ben ik best veel om hem gaan geven en het doet dan ook even veel pijn dat hij nu niet meer hier is.

Lieve Helen en kinderen, van harte gecondoleerd met het verlies van Theo. Eergisteren heb ik nog met je dochter Sanne gesproken, ze vertelde dat het niet goed ging met Theo. We kennen Theo al ruim 37 jaar van ons Beverlaantje. Ik heb mooie herinneringen aan Theo, de vlucht met een klein vliegtuig, waarbij hij op een gegeven moment tegen me zij dat ik het stuur vast moest houden omdat hij wat aantekeningen moest maken. Ik wist niet wat me overkwam. Verschillende ritjes met onze motoren in de zomerdag. De keer dat we elkaar in Canada tegen het lijf liepen. Wij hopen dat je de kracht kunt vinden om dit verlies te verwerken. Gerard en Lenie Theuns Beverlaan 9

Langs deze weg willen Thea en ik Helen en de dochters condoleren met het overlijden van Theo. Hij is lang ziek geweest en de laatste tijd was er geen goed contact meer mogelijk. Ik leerde Theo kennen bij zijn intrede bij Probus. Al enkele jaren daarna trad hij toe tot het bestuur en was hij jarenlang secretaris. Zelf heb ik die functie ook een aantal jaren vervuld en toen heb ik ervaren dat je als secretaris een soort sleutelpositie inneemt. Theo heeft die rol een aantal jaren zorgvuldig en met veel animo ingevuld. Ik heb daar hele goede herinneringen aan. De laatste jaren kon hij de bijeenkomsten niet meer bijwonen, helaas! Probus is een vooraanstaand lid verloren en ik een goede vriend. Frans Hoefsloot