Lydia Herremans

Lieve lieve oma, herinner je nog al die keren dat Skip en ik zijn gaan logeren bij jullie en molletje gingen kijken. Altijd was het een feest bij jou met koekjes, snoepjes en verse croissantjes. Je zorgde altijd goed voor mijn vader, oom, tante, broer, opa en vele anderen. Ik wil dat je weet dat ik geen beter persoon heb gekend als jou. Een betere oma was niet te wensen. Je aardige, liefdevolle, passiefvolle, daadkrachtige, zorgzame, sociale, grappige en positieve karakter maakte je iemand om naar op te kijken. Rust zacht

Lieve Lydia, wat was jij altijd lief en zorgzaam! Ik zal nooit vergeten dat ik een keer mijn auto bij jullie op de oprit mocht opknappen en dat je regelmatig kwam kijken hoe het ging en of ik nog iets nodig had. Elke dag stond er een lunch en een kop koffie voor mij klaar. Door jou voelde ik mij altijd helemaal thuis. Naast het lieve en zorgzame kon je ook aardig koppig zijn. Hierdoor had je regelmatig (vooral met Rob) een discussie, waarbij je geen centimeter toegaf. Jij vond Vietnam geweldig en daar moesten we een keer heen, toen Rob Thailand voorstelde was jij het er niet mee eens en werden alle argumenten op tafel gegooid om ons te overtuigen. Erg blij ben ik dat je mijn vriendin Daisy nog hebt leren kennen en zelfs onze poes Dobby heb je nog gezien. Toen kwam ik erachter dat je ook voor dieren net zo lief en zorgzaam was. Wat genoot je van haar aanwezigheid. En wij die van jou! Helaas ben je er nu niet meer en dat doet pijn! Wij zullen een mooi mens zoals jou nooit vergeten! Ik hou van jou❤️ (wat jij ook regelmatig tegen mij zei). P.S. Volgend jaar gaan we naar Vietnam op vakantie.

Beste Rob en familie, Wat een verdriet en gemis dat Lydia is overleden. Wij leven in gedachten met jullie mee. Veel kracht en sterkte toegewenst voor nu en in de toekomst. Johan en Frances.

Rob en kinderen Ik was verrast het overlijden te vernemen van Lydia onverwacht en niet onverwacht ze zal altijd in mijn gedachten blijven aan een bezorgde vrouw en wel het feit dat ze zo bezorgt was om mij doordat mijn dochter naar het verre? Nederland trok dit heeft ze meermaals herhaalt en dat zal ook altijd in mijn geheugen gegrift blijven en blijft mij aan haar herdenken Rob het zal voor U wel een tijdje moeilijk zijn maar ik wens u het allerbeste we zien elkaar nog wel gr freddy

Lieve Lydia, ik blijf jou herinneren als een vriendelijk, sociaal en blij mens. Zo heb ik jou leren kennen in het AG, jaren geleden. Trots op jouw 3 kinderen en vooral op alle kleinkinderen, waar jij met leuke herinneringen over kon vertellen. Vooral als ze weer hadden gelogeerd in de vakanties. Jij was ook gelukkig en trots over het leven samen met jouw Rob, zoals jullie het samen hebben beleefd en opgebouwd. De jonge jaren van vroeger en de jaren in Australië met de kinderen en de studie psychologie. Lydia, ik ben jou zeer dankbaar voor hoe je mij hebt geleerd en geholpen met het maken en het bewerken van de videofilms. We hebben vaak gelachen en soms gesukkeld als het niet lukte, maar altijd eindigde het met een mooi product. Het verdriet toen je de uitslag kreeg van de neuroloog, maar wij beloofden jou ons contact goed te houden en te helpen Indien nodig. Het laatste uitstapje was in november naar de kerstshow in Nuenen. Jij was blij en opgewekt, we hebben gedanst en gezongen op de kerstmuziek en als slot samen ‘n heerlijk gebakje gegeten. De laatste keer in het ziekenhuis en het zorgcentrum waren verdrietig en moeilijk. Gelukkig had Rob gezorgd dat al jouw kinderen en kleinkinderen, op foto’s dicht bij jou waren. In het ziekenhuis kon jij nog met blijdschap over hen vertellen maar in het zorgcentrum was er vooral onrust. Lieve Lydia, ik ga jou missen, ik heb jou in mijn hart gesloten, rust zacht. Liefs van Thea Schellekens - van Haren

Lieve Lydia, wat een mooie woorden over jou vandaag tijdens je afscheidsdienst. Terugdenkend aan vroeger en de vele malen dat Rood en ik de deur platliepen op de Engelsbergenstraat staat me bij hoe gastvrij je altijd was en hoe je ons altijd welkom deed voelen. Levendig herinner ik me het driedubbel gebakken spek (aussie style) die jij maakte als we een keer bleven logeren en het meedenken als we weer een surf plannetje hadden bedacht. Maar het meest blijft me bij hoe jij en Rob vele jaren later onze 'zeilouders' werden. Eveline en ik hadden het plan opgevat om een paar maanden te gaan zeilen en kregen van jullie een spoed cursus zeilen op een groot schip, jullie zeilboot. We hadden werkelijk geen idee hoe alles werkte dus zogen we de kennis op. Ik herinner me je geduld als we voor de 10e keer probeerde aan te meren, de hulp bij het geklooi met de lijnen en stootwillen en vooral het bijbrengen van de 'Lydia' worp. Een worp waarmee je in een keer de lijn om een dukdalf heen kan gooien, die we daarna maar omdoopte tot jouw worp. Daar heb ik later in menig haven hoge ogen mee kunnen gooien (zie afbeelding :-) ). Het was dat weekend heel leerzaam maar bovenal heel gezellig. Lydia, dank voor alle mooie momenten die je mij en later ook Eveline hebt gegeven, en vaar wel. Lieve Rob, Joris, Wouter en Liselotte, heel veel sterkte nu jullie Lydia moeten gaan missen. Weet dat wij haar op onze eigen manier ook mee zullen blijven dragen in ons hart. Big hug, Died en Eef.

Lieve Familie, Ik ben er nog stil van, zo mooi en warm afscheid. Lydia kan met recht trots zijn op haar gezin en beste vriendin. Ik heb het gevoel Lydia een beetje beter heb leren kennen door jullie herinneren. Prachtige locatie, deuren open en door al je dierbaren zo liefdevol te worden gebracht naar je rustplek. Rob, ik kom een keer aanwaaien voor koffie. Liefs Leoni Kalkman nr 22

Lieve Rob en kinderen en kleinkinderen, Ik ken jullie natuurlijk pas kort. Wat was ik onder de indruk van de prachtige ceremonie vanmiddag in Heeze. Ik heb dankzij jullie mooie verhalen en foto's Lydia vanmiddag wat beter leren kennen. En wat zijn jullie een prachtig warm gezin. Het heeft me diep geraakt. Jammer dat ik Lydia niet eerder heb leren kennen onder andere omstandigheden. Ik had het zeker goed met haar kunnen vinden. Ik wens jullie heel veel sterkte met het verlies en met het vinden van een nieuw evenwicht in jullie levens. Mer met de warmte en liefde die er is gaat dat jullie zeker lukken. Lieve groetjes van Ingrid, woonondersteuner van de Gentiaan van archipel.

Beste Rob, kinderen en kleinkinderen. Al in het verre verleden leerden wij elkaar kennen. Rob in Roosendaal eind 1979 .... bijna 45 jaar geleden. Lydia iets, maar niet veel, later. Onze levens kenden een grote vergelijkbaarheid, zeker in de vroege jaren van onze vriendschap. Beide expat gezinnen met uitzendingen in het verre oosten / Australia. Contacten waren niet veelvuldig wel erg hartelijk en vriendschappelijk. Jullie zijn met het hele gezin in die tijd nog wel eens, op "home leave" thuisreis bij ons in Calcutta op bezoek geweest. In de latere Philips jaren werden we door zakelijke werkzaamheden dusdanig druk, dat de contacten wat minder frequent waren, toch bleven we elkaar ontmoeten. Herinner me nog een zeilboot tocht op de Friese meren. Niettemin hielden we zicht op elkaar en waren de enkele contacten die er nog waren zeer zeer plezierig. Rob, we wensen je heel veel sterkte en hopen dat je samen met de kinderen dit grote verlies een plaats weet te geven. De vele goede herinneringen aan en met Lydia zullen je daarbij zeker ondersteunen.

Lydia has been a very special friend to me for over forty years. We met when our sons Joris and Lachlan became firm friends at their Newcastle school in Year 1. The Herremans quickly became close family friends and we shared many wonderful happy times together at picnics, birthday parties, bush dances, on holidays and cycling, sailing and even hot air ballooning. Lydia was an inspiration to me and widened my horizons. She was a kind, caring, interested, intelligent friend and we participated in some stimulating conversations but above all she was so much fun to be with. Lachlan, Adam and I send our love and heartfelt condolences to Rob, Wouter, Liselotte, Joris and her adored grandchildren at this time of great sorrow. Be assured that she lives strongly in our very fond memories of her.

Lieve Lydia, Wij leerden je kennen via Rob, in Delft, het zal 1966 geweest zijn, een leuke tijd met veel studentikoze grappen en grollen. Tijdens de inzegening van jullie huwelijk door pater Quanjel in de studentenkapel heb ik nog een stukje op de blokfluit gespeeld. Op óns huwelijk in 1972 waren jullie onze getuigen, in het fotoboek zijn jullie ernstige gezichten tijdens het tekenen te zien. Daarna mochten we in jullie huisje aan de Hugo de Grootstraat gaan wonen, Rob was afgestudeerd en vertrok naar Eindhoven. Tijdens jullie verblijf in Italië en Nieuw Zeeland bleef ons contact beperkt tot het schrijven van brieven, maar eenmaal terug werden de banden snel weer aangehaald. Wij zijn blij dat we Lydia hebben gekend. Vrolijk en spontaan: als ze er ineens een gekke opmerking uitflapte lachte zij daar zelf het hardst om. Maar ook meelevend en serieus als wij met tegenslag werden geconfronteerd. Ons laatste feestje was het dansconcert in IJsselstein, eind november vorig jaar, waar ik met ons orkest wéér voor jullie mocht spelen. Na afloop hebben we met elkaar heerlijke wijntjes gedronken en veel gelachen. Lieve Lydia, we denken nog vaak aan je en we blijven altijd aan jou en Rob verknocht. Veel liefs van Willy en Rob

Lieve Lydia, al sinds mijn 11e noem ik Joris mijn beste vriend, en vanaf toen hebben wij elkaar op zoveel verschillende momenten gezien. Als ik weer eens binnen waaide, bleef slapen of op vele andere momenten. Maar ook bij ons thuis was je vaak, omdat daar ook het kantoor van Hestia was. Zo kon het gebeuren dat als ik uit school kwam, jij vrolijk aan de keukentafel een boterhammetje zat te eten, en dan volgde er altijd een gezellig praatje. De laatste jaren zagen we elkaar alleen op verjaardagen, het weerzien met jou en Rob voelde altijd zo enorm vertrouwd! Ik herinner me de enorme warmte, gezelligheid en humor in jullie gezin en het is bijzonder om te zien hoe dat doorleeft. Wat zal ik al deze mooie herinneringen koesteren! Lieve familie, lieve Joris & Merle, wat een gemis, heel veel liefs en sterkte voor jullie allemaal, Roderik

Beste Rob en familie, Alles was anders dan het hoorde te zijn maar dat maakt het verdriet niet minder. Heel veel sterkte, hou vast aan de mooie herinneringen en vind troost in de gedachte dat ze nu op een goede plek is. Lieve groet, Jan

Lieve Wouter, Tina, Skip en Bodi, Wat naar om jullie moeder, schoonmoeder en oma te moeten gaan missen. Iets wat ons allemaal eens gaat overkomen maar altijd te vroeg komt. Ik hoop dat jullie warme banden ervaren in het afscheid en haar nagedachtenis. Vier het leven en vier het afscheid. En laten we snel met elkaar daarop gaan proosten. Heel veel liefs uit de straat

Het was toch schrikken toen we het nieuws vernamen dat Lydia overleden was. Het was toch even bekomen... En spontaan komen dat de fijne herinneringen naar boven, de mooie momenten die we samen met haar mochten beleven - met name, het huwelijk van Tina en Wouter en alle verjaardagsfeestjes. De speech van Lydia bij het trouwfeest van onze zus en schoonbroer zullen we nooit vergeten. Daarin schetste Lydia op een heel leuke manier de ietwat rare, onbegrijpelijke- en begrijpelijke, tot meest grappige en hilarische taalverschillen tussen het Vlaams en Hollands. Ja, we spreken allemaal Nederlands en toch zijn er zo veel verschillen. Een geweldig moment! Later, bij een gezellig verjaardagsfeestje in de tuin van Tina en Wouter komt het tot een gesprek tussen Tom en Lydia. Een gesprek dat Tom altijd zal bijblijven. Hij maakte zich namelijk zorgen over de gedragingen van z'n mama. Op dat moment was Lydia de eerste persoon die Tom probeerde uit te leggen dat z'n moeder mentaal in een soort van 'andere wereld' (haar wereld) begon te leven en daarom ook haar eigen waarheden uitte. Het leek hem aanvankelijk wat vreemd en ongeloofwaardig, maar later bleek dat Lydia de gave had om mensen héél goed te kunnen 'lezen'. Ook dat is een moment waar we haar heel dankbaar voor zijn. En voor zovele andere momenten waarop we konden genieten van haar stralende lach, haar complimentjes, haar fijne verhalen. We zullen haar nooit vergeten. Rust zacht lieve Lydia... Jouw man en kinderen zullen troost vinden bij de ontelbare herinneringen die ze aan jou mogen koesteren.

Lydia and Rob have, at various times of my life, been like a second set of parents to me. In Newcastle I think I spent as much time at their house as at my own, so many of my memories involve the Herremans family. I will forever be grateful for the generosity of letting me live with them in Eindhoven for 5 months in my formative early 20s. It was a tumultuous time for me and Rob and Lydia were there in person for me when my own parents couldn't be. Lydia was always so wise, and I still think often of words of wisdom and approaches to problems that she shared with me. We used to camp together at Easter when I was a child and so I was camping with good friends this Easter and thinking of our camping as kids. Lydia's adventurous spirit was always an inspiration to get out and do things. I am so happy that Lydia got to meet my husband and our child, and see me settled. She was a very special person to me, and such a wonderful person and personality. She is missed. All my love to Rob, Liselotte, Joris and Wouter, and your families.

Lieve Lydia, Wij kennen elkaar al vanaf ons 15e jaar via de balletclub in Den Haag. Hebben leuke dingen gedaan samen. Herinner mij onze strandwandeling van Scheveningen naar Hoek van Holland. Onze eerste vakantie samen met de bus naar Riva (Gardameer) , naar cap d’Ail in Frankrijk. De dansavondjes . Daarna ging jij de opleiding vepleegkunde volgen in Berg en Bosch, waar jij Rob hebt leren kennen en mij in contact hebt gebracht met zijn beste vriend Lau. Nadat jullie weer terug waren in Nederland na een lange periode in het buitenland: Italië, Australië, Nieuw Zeeland hebben wij de draad weer opgepakt en verschillende gezellige fietstochten gemaakt. Onze bioscoopavondjes met gezellige etentjes daarna in de Verkadefabriek. Het zal altijd in mijn herinnering blijven. Liefs Leny

Lydia Herremans, a force of nature Lydia and I were unlikely friends. We met as mature age students studying psychology at Newcastle Uni. At first sight Lydia appeared respectable, responsible: a grown-up, whereas I was still footloose and fancy free, touting punk hair and short skirts. I couldn’t have imagined us becoming friends. But I had underestimated this fabulous woman, whose dynamic life energy was magnetic. Opinionated, direct, irreverent with just the right amount of wickedness, Lydia could challenge me but also make me collapse with laughter. Lydia and Rob invited me into their home, where I often stayed overnight and hung out with the family. I was so impressed by their relationship. I was intrigued that Lydia could hold her own in heated debate with Rob but always retain a loving, respectful, fun relationship. After so many years of marriage they still loved and admired each other – the spark was still there. I had not had good relationship models in my family so this was a new experience. As a mother, Lydia also excelled. She was loving and fun-loving, encouraged the kids to think broadly and deeply but knew how to set boundaries. Family dinners were always engaging. I will be forever grateful for the generosity and kindness Lydia showed me and the memories we created together: sailing the Whitsundays, learning to scuba dive, fun on the Gold Coast, skinny-dipping at the Bogey Hole, visiting their home in Eindhoven. To be part of this family, if only for a few short years, had an impact I carried with me throughout my life. I often think about those days as I sit in my local café, which is housed in the former guardhouse of the Philips Lamp Factory that Rob managed. Sending my love to Rob, Wouter, Joris and Liselotte and your families. Lydia’s life force doesn’t end here. It lives on through all of you.

Lieve Rob en familie, Dat het eraan zat te komen, was bekend en dan komt het bericht toch nog onverwacht. Dat is schrikken. Ik heb Lydia maar kort mogen meemaken en ik zal haar altijd in herinnering houden als een warme, positieve vrouw. Vriendelijk ook en goedlachs. Hoe groot moet dan het gemis voor jullie allemaal zijn? Ik wens jullie dan ook heel veel sterkte en hoop van harte dat jullie kracht kunnen putten uit de mooie herinneringen. Liefs, Ans

Lieve Lydia - We will miss you, but you will stay in our hearts. We have enjoyed forty wonderful years of close family friendship starting at Rankin Park, Newcastle, Australia in 1983. We are so pleased we caught up again with you in October last year. Love to Rob, and also to Wouter, Lizelotte, Joris and your families from our family. John and Trudy Mills, and Llew and Helena.

The time I spent with Lydia, Rob, Wouter, Joris and Lizelotte were some of the happiest of my life. We got so close so quickly. It was a real loss when you moved back to Holland. Lydia was always generous, always kind, always fun. My sincere condolences to all those who will miss her presence from day to day.

Lieve Lydia (en haar lieve dierbaren), Allereerst, wat is het bijzonder de lieve verhalen hier te lezen. En heel herkenbaar. Lydia is ook voor mij dierbaar en bijzonder. Al 25 jaar is mijn lieve vriendin Merle samen met Joris en al die tijd zijn we al bevriend. Ik weet niet meer wanneer ik Lydia voor het eerst sprak, maar zeker de afgelopen 15 jaar, met het organiseren van het huwelijk van Joris en Merle, onze kinderen die daarna kwamen, de vele verjaardagen, Lydia en ik vonden elkaar gewoon. Lydia, Merle en ik hebben eens en hele middag op het trapje in de zon gezeten, waar Lydia mijn jurk herstelde, waar de zoom van los was. We hebben die middag zo bijzonder fijn zitten kletsen. En we hebben ons slap gelachen om onszelf. En al 10 jaar vraagt Lydia mij of ik weer en kapotte jurk heb. Lydia stuurde me af en toe kaartjes, of een cadeautje, en ik voelde aan alles dat ze mij zo een beetje extra moederliefde gaf (altijd op perfecte momenten). Wat ben je dan lief! Ik ben blij dat ik met Merle nog een keer extra naar Eindhoven ben gekomen vorig jaar. Lieve Rob, wat heb je het goed gedaan tot het einde en lieve Joris, Wouter en Lizelotte: wat een prachtige sprankelende ondernemende attente gezellige moeder hebben jullie. Ze zal enorm gemist worden. Lieve Joris&Merle loveyou xxx van Naad

“Cast your eyes to the ocean, cast your soul to the sea” 29 maart. Een vriendin bracht de rouwkaart van Lydia. Het bericht was een grote schok voor ons. Woensdag 3 april wordt ze begraven in Heeze, vlakbij Someren, de plaats waar onze vriendschap in 1975 begon. We woonden op de Pasakker en Lydia en Rob kwamen er vrijwel tegelijkertijd wonen, we hadden gelijk een klik. Westerlingen in Brabant, Lydia en Rob uit Utrecht, Ineke en ik uit Amsterdam. Veel samen praten, gezelligheid, naar Don Quishocking, het huis uitbreiden. We deelden ook een Italiaanse achtergrond, jullie hadden in Turijn gewoond, wij in Milaan. Het was een gelukkige tijd en de vriendschap heeft tot nu geduurd. Je ging samen naar Nieuw Zeeland en Australië. Lydia studeerde er. Elk jaar kwamen jullie naar Nederland en we zochten elkaar telkens weer op. We stuurden muziek op, cassettebandjes, de band bleef en intensiveerde ondanks de afstand. We verhuisden, jullie terug naar Eindhoven, wij naar Leusden en later voor acht maanden per jaar naar Bretagne. Hestia werd gevestigd en Lydia werd expert voor vele ex-pats. Zaterdag 22 nov. 2008 waren we op een groot feest bij jullie, verjaardagen en huwelijksjubileum, een onvergetelijke dag. Lydia genoot, net als Rob, van het Academisch Genootschap. Donderdag 25 nov. 2021. Lunch bij Rob en Lydia, we zijn lang gebleven, gezellig en hartelijk. Lydia kookte een heerlijke maaltijd terwijl Rob en ik een borrel dronken. Wat later ontdekten we dat Lydia net als wij een grote bewondering had voor alles van Jacques Brel, helaas hebben we daar nooit over gepraat. Als we naar zijn muziek luisteren denken we aan jou, Lydia dank je wel voor alles. Ineke en Ide.

Lieve Lydia, We hebben elkaar leren kennen in Delft en aan de Vroedvrouwenschool in Rotterdam. In die periode waren we pas getrouwd. Onze mannen waren net afgestudeerd aan de TU. Na enige tijd kregen onze mannen een baan bij Philips in Eindhoven. Na meerdere verhuizingen in binnen- en buitenland, kwamen we tegen over elkaar te wonen in de Engelsbergenstraat . Wat een toeval. We hadden intussen kinderen gekregen, maar we wilden zelf ook een baan hebben . Het was voor ons beide, een druk bezet leven. Nadat de kinderen op zichzelf gingen wonen , studeerden en trouwden, kregen we meer tijd voor elkaar en werden we bijna tegelijk voor de eerste keer OMA . Wat waren we trots op onze eerste kleinzonen. We gingen alle vier met pensioen en kregen nieuwe hobby’s. Bridgen thuis met gebak of gecombineerd met fietsen aan de Linge (onder de kersenboom) , van alles werd verzonnen met dit kaartspel. Ook het borrelen en bijpraten in elkaars tuinen over de afgelopen weken werd bijna om de veertien dagen, via een appje geregeld. Het waren hele mooie tijden, Lydia ! Verdrietig, dat we afscheid van elkaar moeten nemen. Heel veel sterkte toegewenst aan Rob, Wouter, Lizelotte en Joris. Gerrit en Anne, Engelsbergenstraat.

Lieve Lydia, ruim 20 jaar hebben wij zeer intensief samengewerkt. Wij waren de founders van Hestia Expatriate Consultants. Een zeer succesvol bedrijf. Wij hadden beiden de kracht om met veel enthousiasme veel kennis over te brengen aan as expat-partners. Echter onze grootste kracht was wel onze gezamenlijke humor. In no time konden wij mensen op het verkeerde been zetten. Twee weken geleden hebben wij elkaar, zonder dat wij dat wisten, voor het laatst gezien. Je was er wel, maar je was er niet meer. Lieve Lydia, onze gezamenlijke herinneringen zal ik nooit vergeten met alle plezier anekdotes vertellen aan wie het maar horen wil. Rust zacht collega, L, Lydia. G, Gabrielle Lieve Rob,Wouter,Lizelotte, Joris, en kleinkinderen van Rob en Lydia Ook al leek het afscheid onafwendbaar blijft het droeve feit een harde realiteit. Het leven was uit Lydia vertrokken en daarmee de vrouw met humor, de filmmaker de lieve zorgzame en liefhebbende moeder , oma en bovenal de trouwe maat van Rob. Wij hebben ontzettend veel respect voor jullie hoe jullie Lydia hebben begeleid tijdens haar ziekte. Jullie zijn een voorbeeld voor ieder. Wij hopen dat jullie ooit rust vinden in de wetenschap dat Lydia jullie nooit zal verlaten en mede dankzij de vele beelden en de mooie herinneringen in jullie allen zal doorleven. Ontzettend veel sterkte en Lydia bedankt dat wij een deel van jouw leven mochten meegenieten. Caspar

Lydia mijn buurvrouw, Zij was het die me leerde hoe ik mijn eerste fotoalbum moest maken, daar zal ik altijd aan denken als ik weer een nieuw boek maak. En wat hebben we altijd fijn kunnen praten over de reizen die we beiden maakte, zij op haar fiets met Rob en Fran. Later toen ze ziek werd en we haar mooie reisfilms bekeken kon dat nog steeds een lach op haar gezicht brengen. En wat had ze een leuke recepten die ze met veel humor erbij voor me opschreef. Als ze weer eens haar pindasoep had gemaakt, kwam ze een bakje langsbrengen. Lydia ik zal je missen Een lieve groet van Marliek

Beste Rob, Hierbij willen wij ons medeleven betuigen bij het verlies van je lieve vrouw Lydia. Wij hebben haar mogen leren kennen als een bijzondere Lieve vrouw ….moeder en oma. Zij was er altijd voor haar gezin en kleinkinderen. Zij was ook altijd in voor een fijn gesprek en stond open voor haar gesprekspartner. Beste Rob, het zal niet makkelijk zijn om zonder Lydia verder te gaan, want jullie vulden elkaar voortreffelijk aan. Maar je zult steun ontvangen van je kinderen en kleinkinderen want die blijven er voor je zijn. Beste Rob, wij wensen je heel veel sterkte toe in de komende tijd. Met vriendelijke groet Jos en Margriet Hageman Zanger 9 5521SR Eersel Tel. 0637192738

Heel verdrietig om te vernemen dat mijn nicht Lydia overleden is. Heb zoveel mooie herinneringen aan haar. We woonden samen in hetzelfde huis in de van Hoytemastraat als kind. Later , toen ze verhuisd was naar de pieter langendijkstraat waren er regelmatig leuke Logeerpartij tjes. Ook hebben we samen een mooie en leuke reis naar Koblenz gemaakt. Helaas is het contact later verwaterd. Maar mooie herinneringen blijven. Wens Rob en de kinderen heel veel sterkte met dit verlies. Corry Drosten-Thoen

Lieve Rob, wij zijn hevig geschrokken van het voor ons geheel onverwachte overlijden van Lydia. Zij was een hartverwarmende, enthousiaste, humorvolle en sprankelende vrouw. Wij bewaren veel warme herinneringen aan haar. Wij wensen jou en je dierbaren heel veel sterkte toe en leven erg met je mee. Patricia en Kees

Ik heb Lydia leren kennen bij het Academisch Genootschap rond 2012. Rob, jij was lid van onze nieuwe leden werkgroep. Wij ontwikkelden allerlei activiteiten die tot doel hadden de AG gemeenschap te leren kennen. We hebben op deze wijze heel plezierig met elkaar samengewerkt. Lydia was altijd van de partij als er weer iets te beleven was. Samen met haar heb ik voor MU Hybrid Art House het een en ander georganiseerd. Het is een hedendaagse kunstgalerie waar in een voormalig fabrieksgebouw van Philips op Strijp S. producties van internationaal, opkomend talent worden tentoongesteld. Lydia heeft een leuke film gemaakt van een groep volwassenen, die van MU de opdracht hadden gekregen in Eindhoven op openbare plaatsen graffiti te maken. Die kans om uit hun dak te gaan heeft de groep enthousiast aangegrepen en Lydia heeft dat heel professioneel gefilmd. De film was in het Art house te zien.

Beste Rob en (onbekende) kinderen van jullie samen, Woensdagavond op het AG hoorde wij het bericht dat Lydia was overleden, we zijn meteen naar huis gegaan.......... In de en in de dagen daarna hebben we Lydia meerdere malen herdacht. Vandaag kwam de annonce met daarop een schitterende foto van een prachtige vrouw. Ria en ik hebben samen verschillende herinneringen aan Lydia. Zij heeft Ria meerdere keren geholpen met het maken van films van meerdere AG gerelateerde activiteiten. Ondertussen leerden wij jullie samen beter kennen en dat deed mij op enig moment de stoute schoenen aantrekken en Lydia te vragen of zij een promotiefilpje wilde maken voor een activiteit waar ik in een heel ander verband mee bezig was. Nota bene een tovertafel, een instrument dat met veel succes gebruikt wordt in verpleeginrichtingen en mensen met dementie veel plezier bezorgt. Lydia heeft met veel enthousiasme gtwee films gemaakte en het resultaat was geweldig. In alle verpleeghuizen in Valkenswaard en Leende hebben die filmpje meerdere weken gedraaid en hebben daardoor bijgedragen aan succesvolle inzamelingsacties voor tovertafels. (een soort beamer die bewegende beelden interactief op een tafel projecteert en waarvan de beelden reageren op spontane bewegingen van de deelnemers. Dit alles heeft geleid tot een bijzondere gebeurtenis. Om Lydia te bedanken voor al haar inspanningen hebben we jullie beiden uitgenodigd voor een etentje bij ons thuis. Het was een heerlijke zomeravond en we konden tot laat in de avond buiten zitten. Erbij aanwezig was een medebestuurslid van de organisatie waar we dit allemaal voor deden. Hij was er met een vriendin. Al vrij snel raakte die vriendin met Lydia in gesprek. Het bleek dat zij heel veel gemeenschappelijks hadden. Ze waren beiden in Australie geweest, ze hebben beiden daar gestudeerd, ze waren beiden geemancipeerd om maar enkele gemeenschappelijke kenmerken te noemen. Ze gingen door die gemeenschappelijke kenmerklen zo in elkaar op dat de anderen van het gezelschap elkaar moesten onderhouden, min of meer zonder Lydia en zonder Gonnie! Een bijzondere ontmoeting met een zeer toevallig verloop. Het hele gezelschap genoot van die toevallige klik. Beste Rob, nog niet zo lang geleden was jij met Lydia bij ons. Wat wij en jij niet kon vermoeden is dat ze zo snel daarna zou overlijden. Mede namens Ria, die eigen herinneringen heeft en die ook met jullie zal delen, onze welgemeende condoleances, voor jouw en voor het hele gezin. Sterkte in de komende tijd. We zullen Lydia, maar ook jou, niet vergeten. Hans

Mijn allerliefste nichtje is er niet meer. We kunnen nooit meer over vroeger praten.Het zijn nu de dingen die voorbeeld gaan . Jij was een kampioen in levenskunst. Met een bijzondere humor ging je je weg , altijd klaarstaand voor anderen . Met een ongelooflijke energie ging je op de fiets door verre landen en het avontuur aan . Je ongelooflijke steun ,in voor mij moeilijke dagen staan hoog in het vaandel. Het vermogen om te dienen waar nodig, was je unieke , prachtige eigenschap . Lieve Lied , met een lach en een traan neem ik afscheid van jou, denkend aan onze vele mooie en vrolijke momenten . Rust zacht. Mieke

Wij hebben fijne herinneringen aan onze gastvrije overbuurvrouw, die een heerlijk Engelsbergen-diner klaarzette! Rust zacht, Lydia.

Lieve Lydia, Bijna 13 jaar geleden heb je Han proberen te redden en nu zou ik jou hebben willen redden. Niet gelukt.De natuur heeft zijn eigen plannen. Herinneringen zijn daarbij heel fijn en blijven voortleven. Een borreltje of koffietje bij mijn overbuuf was altijd gezellig. Dank voor je vriendschap en doe Han daar ergens de groeten. Dat blijf ik zo maar denken. Liefs, inge