Jan Ament

Jan Ament

3-mei-1928
12-februari-2024

Plaats een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Door een reactie te plaatsen gaat u akkoord met ons privacy- en cookiebeleid.

Ik ga akkoord

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

Maximale bestandsgrootte: 3 MB. Bestandstype toegestaan: afbeelding. Bestand hier neerzetten

Lieve familie, Ik heb Hr Ament leren kennen toen hij bij ons in Eresloo kwam wonen! Wij werden een bijzondere man rijker! Hr. Ament was altijd vriendelijk, hoflijk en enorm belangstellend voor ons allen! Gaf graag complimentjes , en maakte in mijn avondienst altijd even tijd voor een praatje, dat ging soms met een klein jagermeistertje ( neem hem in op het einde van je dienst zei hij dan, met een knipoog erbij) Wat ga ik u missen… u bent overleden in mijn vakantie…jammer dat ik u niet uit heb kunnen zwaaien! U verlangde vaak naar u vrouw! Nu bent u bij haar! Rust nu maar uit u had een lang mooi en bijzonder leven, ik mijmer nog even na over de mooie verhalen die u deelde met mij ! Voor de familie de kinderen kleinkinderen Veeel sterkte met het verlies van een markante vader ! Want dat was hij, Warme groet, Aartje Brust Zorg ????????

Aartje Brust

Beste familie Ament. Van harte gecondoleerd met het verlies van een bijzonder mens en deel graag een herinnering: Ik ben een oud patiënt van dokter Ament en kennen elkaar al meer dan 60 jaar. Als 13-jarig meisje werd ik binnengebracht in het Binnenziekenhuis, na een trap van een paard en de nog jonge dokter Ament ( 32 ) weggeroepen werd uit een congres voor een spoedgeval. Uren was hij op zaterdagmiddag in de operatiekamer aan het werk mijn gehavende gezicht ( uitgeslagen tanden, gebroken kaak en door en door gescheurde lip ) met de uiterste zorgvuldigheid te herstellen. Ook de periode daarna volgden nog vele behandelingen op zijn praktijk aan de Parklaan 48 / Eindhoven. Enkele jaren later - inmiddels 18 jaar - liepen we elkaar tegen het lijf op de kermis / Wilhelminaplein en vriendelijk aan mij vroeg " of hij me even in de mond mocht kijken ". Ik zal nooit vergeten dat het gezelschap waarin hij verkeerde ( staf ziekenhuis) zo onbedaarlijk moest lachen toen hij me op de kermis ' stond te keuren als een paard ' en zich nergens iets van aan trok. " Dat ziet er goed uit " zei hij lachend toen hij zijn pad vervolgde. Toch bleven we door dit ongeluk met elkaar verbonden en regelmatig op mondheelkunde / St. Josephziekenhuis en later MMC terecht kwam en daarover wel eens grapte " ik leed aan een Ament-syndroom ". Later als trainer /eigenaar van een renstal ( Engelse Volbloeds ) en jaarlijks naar Newmarket (GB) ging (Tattersalls / Park Paddocks ) om renpaarden te kopen viel mijn oog op een prachtige, sterke 2-jarige hengst met de naam ' Amend ', welke zich al snel ontpopte als een van mijn beste renpaarden. ( Top 3-jarige van Nederland ) Toen ik dokter Ament bij een van mijn behandelingen in het ziekenhuis hiervan op de hoogte stelde en hem de foto's en krantenartikelen overhandigde ( huldiging Paul Nouwen / Ned. Draf-en Rensport en Burgemeester Den Haag ) was hij ' apetrots ' op zijn naamgenoot. Bijzonder vereerd was ik met zijn bezoek in Veldhoven / aan de Westervelden om mijn paarden te bewonderen. Ik heb hem leren kennen als een zeer bewonderenswaardig, kundig en aimabele man en altijd een plaatsje in mijn hart zal houden.

Mieke van den Honert

Beste familie, Gecondoleerd met het verlies van jullie (schoon)vader en opa. We hebben Jan leren kennen als een een man met oprechte belangstelling. We moesten zijn aanwezigheid op de Eindhovensche Golf al een hele poos missen en zeker op de donderdag bij de EMG was dat een lege plek, we zullen de vele leuke gesprekken en grapjes nooit vergeten. We hopen dat jullie troost kunnen vinden in de vele mooie herinneringen die jullie samen hebben. Veel sterkte de komende tijd. Warme groet, Esther en René Haanskorf Valkenierstraat 132 5555 JE Valkenswaard.

Esther en René Haanskorf

Gecondoleerd met jullie vader/opa. Ik zag de advertentie in het Eindhovens dagblad en was even helemaal stil. Ik was een kindje van 8 jaar en had een abces in mijn wang en kaak. Deze arts heeft mijn leven gered. Ik was min of meer opgegeven maar hij heeft er voor gezorgd dat uiteindelijk alles weer goed kwam. Hij was zooo lief voor mij. Heeft me uit de OK gedragen en kwam heel vaak naar me toe. Altijd heel lief. Dat herinner ik me als de dag van gisteren. Deze man zit in mijn hart. Nog nooit is er iemand zo lief voor mij geweest. ❤️

Lia Cornelissen

Beste familie, gecondoleerd met het verlies van jullie vader en grootvader. Voor mij was Dr. Jan Ament een zeer bijzondere en betrokken arts. Hij heeft mij na een ernstig ongeluk in 1978 op een bijzondere en levensreddend manier geholpen. Ik ben hem tot op de dag van vandaag nog dankbaar voor de deskundige en persoonlijk manier waarop hij mij destijds heeft behandeld. Hank van der Put

hank van der Put

Bijna onsterfelijk leek hij. Maar het was goed. Requiescat in pace. M & F

F. van der Lijn

Lieve Marianne, Carine, Dick, Martijn en Stefan. Vooreerst gecondoleerd met het overlijden van jullie vader, vriend en opa. Mijn herinnering aan Jan, (hij was een grote vriend voor mij), zijn de vertrouwde gesprekjes die wij hadden in onze tuin, de tuin van zijn zus Anne-Marie en mij. Meestal als hij kwam dan genoot hij van de koffie en vlaai waarna de lunch volgde, we probeerde dit zoveel mogelijk met Limburgse producten te combineren zoals een pan balkenbrie met zwart brood, kruudje en huidvleis. Hiervan kon hij zo intens genieten en zei dan: Waat is dèt lekker, dit krieg ich thoes noeitj. Dan volgde de gesprekken met zijn zus over Roermond en ook vaak over de Remünsje dorpsfiguren. Deze grote vriend zal nooit vergeten worden, zijn warme woorden en wijsheid zullen in herinnering blijven. Lieve Jan, Het ga je goed en ik weet heel zeker dat je op de plaats bent aangekomen waar je verwacht werd. Speciaal voor Marianne die haar grote echte, lieve vriend moest afstaan zoals ook Carine die over de “grote reus “ en lieve vriend praat wanneer ze het over hun vader hebben. Hoe mooi is het dat jullie samen bij hem mochten zijn toen hij aan zijn laatste reis begon. Sterkte, Marij

Marij van Cann

Voor de familie Ament: Vanochtend las ik in de Volkskrant dat jullie ((over)groot)vader is overleden. Van harte gecondoleerd met het verlies van een bijzonder mens. Graag deel ik een Eindhovense herinnering: Op de 16e verjaardag van ieder van ons (vier kinderen) zei onze vader Bernard (huisarts) steevast: als je een brommer wil moet je eerst een paar keer met mij mee naar het spreekuur van dokter Ament. Wij wilden geen brommer, we wisten genoeg! Verder leuk om te melden dat het huis waar jullie gewoond hebben op de Parklaan ooit in opdracht van mijn overgrootvader dokter J. Raupp gebouwd is. Hij heeft er van 1919-1927 gewoond. Hartelijke groeten, voor Dick, Chantal Huijgen

Chantal Huijgen

Geachte familie Ament Allereerst mijn condoleances bij het overlijden van uw vader Jan. Helaas zal ik niet bij zijn afscheid aanwezig kunnen zijn wegens een vakantie in Zuid Afrika. Welke gevoelens gingen er door mij heen toen ik het bericht hoorde. Eerst een gevoel van verdriet, dat we deze bijzondere erudiete man, belezen en een prachtig handschrift wat in deze tijd niet meer voorkomt, een flu de bouche, met de meest magistrale zinnen, kortom een mens, zoals je ze tegenwoordig niet vaak meer tegenkomt. Wie kan nog schrijven, wat is een handschrift, maar een brief van Jan wist je aan de buitenkant al te herkennen. Maar ik heb ook een gevoel van vreugde, dat er aan zijn laatste jaren, waarin hij zijn Anna, zijn Kochlaan, zijn vriendelijke huishoudster, zijn golf, ja juist veel van zijn geneugten niet meer bij zich had en nu ver verwijderd in Duizel, weliswaar in een mooi tehuis, tussen mensen met wie hij moeilijk aanspraak had, zijn laatste jaar in volle bewustzijn moest slijten. Ik heb hem enige malen opgezocht, maar ik schaam me het te zeggen, het laatste jaar ben ik er niet meer aan toegekomen. Jan Ament heb ik in 1980 leren kennen, toen ik lid werd van de Eindhovensche golf. Jan speelde in die tijd al vaker met mijn vriend Cees Hoek. Vrij snel konden Jelle Braaksma ons bij hen aansluiten en nadat zich meer medici op donderdagmiddag wilde golven is toen het EMG, het Eindhovensch medisch genootschap, ontstaan ten huize van Henk van de Borne en dat nu nog met 40 leden iedere donderdag, als het weer het toelaat, speelt en na afloop drinkt en frites eet. Jan werd direct onze eerste voorzitter en heeft dit een tiental jaren gedaan. Wedstrijden tussen de aspro’s en de asperientjes, de jaarlijkse buitenland reis zijn hieruit voortgekomen. Met Jan heb ik tweemaal de grote Van Lanschot beker gewonnen, ik ben met hem op reis geweest naar Portugal. Dit alles is fijn maar toch vooral ben ik blij deze bijzondere man in mijn omgeving te hebben meegemaakt. Jan was een Limburger, een bourgondier, een man met een fijne smaak, een jager van klein en groot wild, een charmeur, een trotse man op zijn kinderen , een trotse man op zijn Anna. Hoe heeft hij genoten van het boekje dat hij heeft laten maken van het door haar gemaakte poppenhuis, waarvan ik ook een exemplaar heb gekregen. Ik kan hem niet meer bellen en zal het: ja met Ament gaan missen. De herinnering zal blijven Bob Sleijffers

Bob Sleijffers

Familie Ament, Wat een voorrecht om zo oud te worden als tandarts, de meeste sterven veel eerder. Wat een voorrecht om met hem te hebben mogen werken, nadat ook mijn vader veel met Jan heeft gewerkt. Wat een voorrecht dat ook hij een zoon heeft die tandarts is geworden. Wij wensen jullie een mooi en warm afscheid toe van deze markante en kundige kaakchirurg en man. Familie Schouten, tandartsen Geldrop

Thomas Schouten

Lieve Grace en familie, Heel veel sterkte met t gemis van (O)pa) Ament. Ik heb t genoegen gehad vele feestjes en partijen te vieren met Jan als groots vader en persoon. Spijtig om dat te moeten missen in jullie midden. Deze mooie markabele man. Ik heb echt van hem genoten! Dank daarvoor!❤️ Femke

Femke Helwegen